Week 1 (21-09 ) tot week 5 (19-10 )
Door: Andreas Driessen
Blijf op de hoogte en volg Andreas
27 Oktober 2015 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Week 1: 21/09
Op maandag avond 21 september is mijn groot avontuur begonnen. Gepakt en gezakt heb ik om 19u15 mijn eerste vlieger genomen richting londen. Daar ben ik overgestapt op een ander vliegtuig die mij naar Johannesburg heeft gevlogen. In Johannesburg moest ik nog eens een laatste keer overstappen om zo uiteindelijk op dinsdag middag heelhuids in Port Elizabeth te arriveren. Hier werd ik aan de luchthaven van Port Elizabeth opgehaald door Gorden. Bij aankomst in Newton Park, King Edward Street 17A, het huis waar ik de komende periode zal verblijven, heeft Connie (de vrouw van Gorden) mij goed ontvangen in haar huis. Vervolgens ben ik die avond vroeg onder de wol gekropen na een lange reis achter de rug en om zo uitgerust te zijn voor de volgende dag. Die volgende dag, woensdag 23 september was meteen mijn eerste dag stage. Na een goed ontbijt bij Connie en Gordon heeft Gorden mij weggebracht naar mijn stageplaats (Khayalethu), samen met Joachim en Veerle. Ook Joachim en Veerle lopen in Khayalethu stage en verblijven in hetzelfde gastgezin als mijzelf. Op mijn eerste stage dag heb ik kennisgemaakt met de mensen in het jongerencentrum Khayalethu. Dit was zeer goed meegevallen. Ook de kinderen die aanwezig waren in khayalethu hebben mij goed ontvangen, dat gaf mij een goed gevoel omdat ik met deze kinderen nog een lange tijd moet samenwerken. Diezelfde dag ben ik mee gereden naar de ‘townships’, hier zijn we een groot deel van de jongens thuis gaan afzetten met de Khayalethu bus (want het is schoolvakantie tot 12 oktober). Dit was meteen een ervaring die een grote indruk heeft achtergelaten, ik heb hier veel gezien en heb hier al veel over nagedacht. ’S avonds is Ellen (supervisor i.v.m. met stage) langsgekomen bij Connie en Gorden thuis en hebben we een eerste contactmoment gehad. Donderdag 24 september was het Heritage day (erfenis dag) in Zuid-Afrika. Op deze dag moet er niet gewerkt worden en ben ik samen met Joachim naar het Strand geweest van Port Elizabeth. Dit was heel goed meegevallen, het is een mooi, groot strand met goede golven voor te surfen. Vrijdag was terug een stage dag en heb ik verschillende reparaties uitgevoerd bij verschillende fietsen. Nadien zijn we met de jongens die tijdens de schoolvakantie in Khayalethu blijven gaan fietsen. Dit was een activiteit die de jongens heel leuk vonden en waar ik meteen veel verantwoordelijkheid kreeg als begeleider. Zaterdag zijn we met diegenen die verblijven bij Connie en Gorden gaan hiken, een wandeltocht in de bergen van 15 km, dit was super, een rustige omgeving met een adembenemend uitzicht wat in groot contrast staat met het drukke leven in de stad. Het hiken ga ik zeker en vast vaker doen omdat het een voor mij een rustgevend, vrij gevoel geeft en je dit combineert met sport. Zondag was het niet zo’n goed weer en ben ik thuis gebleven. ’S avonds zijn we met iedereen gaan uiteten in het plaatselijk restaurant ‘Salt’. Als ik terugblik op mijn eerste week in Port Elizabeth dan is deze goed verlopen en heb ik al ontzettend veel eerste indrukken kunnen opdoen en heb ik veel activiteiten gedaan.
Week 2: 28/09
Omdat het tot 12 oktober schoolvakantie is waren er maar 6 jongens van de normaal 26 jongens aanwezig. Daarom was het een rustige week op Khayalethu. Maandag was het ‘cleaning day’ in Khayalethu, nu de jongens schoolvakantie hebben. De bedden en de gordijnen waren toe aan een wasbeurt. Dinsdag moesten de gordijnen opnieuw opgehangen worden en heb ik samen met Joachim de ramen van het ‘Khayalethu’ huis met nat gekuist. In de tuin van Khayalethu zijn Joachim en ik het gras beginnen maaien. Dit hebben we gedaan met de nodige machines die we hebben gekregen van seasway. Het kromten van het gras was een activiteit die ik heel plezant vond omdat ik veel resultaat zag van mijn geleverde werk en hier dus veel voldoening uithaalde. Op woensdag heeft Gordon ons ’s morgens niet naar Khayalethu gebracht, maar heeft hij ons weggedaan naar een plaatselijke school waar ik een social workers meeting heb bijgewoond. Deze meeting was leuk om eens mee te maken, eens te zien hoe het er aan toe gaat. Hierbij is mij opgevallen dat er aangename, losse sfeer aanwezig is. Daarna ben ik samen met Joachim en Veerle, met Mia (onze stagementor op Khayalethu) op huisbezoek geweest van 2 jongens (broers) uit Khayalethu. Dit huisbezoek was midden in een ‘township’, door het huisbezoek weet ik nu meer over de broers hun achtergrond, wat ik positief vind voor het verder begeleiden van de jongens voor de komende periode. Donderdag heb ik opzoekwerk geleverd over een jongen en dit opzoekwerk verwerkt in de nodige documenten. Vrijdag heb ik voortgedaan met mijn opzoekwerk, wat voor school gewerkt en wat met de jongens gespeeld. In het weekend ben ik naar het strand geweest en wat ontspannen. Voor de rest ben ik nog altijd blij en enthousiast dat ik hier nog een tijdje zit en meer mag ontdekken over het land Zuid Afrika en meer ervaring mag opdoen als welzijnswerker/jeugdprofessionel.
Week 3: 05/09
Week 3 was een week waar ik al een tijdje naar uitzag omdat we op woensdag morgen naar Kaapstad zijn vertrokken tot en met zondag avond. Deze trip naar Kaapstad hebben we gedaan met 4 personen, namelijk met Joachim, Veerle, Elke (Elke is iemand die ook verblijft bij Connie en Gordon) en mijzelf. Maar voor we naar Kaapstad zijn vertrokken heb ik maandag en dinsdag nog stage gelopen. Maandag heb ik mij bezig gehouden met de jongens en heb ik mee geholpen met het eten klaar te maken. Dinsdag heb ik samen met Veerle, Joachim en een paar Khayalethu ‘boys’ een kamer geordend/opgeruimd die vol stond met kleren en ander materiaal. Na het geleverde werk was een een hele opluchting dat het werk gedaan was omdat we hier hard hebben aan gewerkt. Je zag ook aan de jongens dat zij blij waren en fier waren dat de kamer er achteraf zo netjes uitzag. ’S avonds was er nog een contactmoment met Ellen, waar ik mijn nodige voorbereidingen had voor gemaakt. Een casus uitschrijven en een opdracht waar het de bedoeling was dat ik wat meer over mezelf vertelde zodat Ellen wat meer over mijn achtergrond weet.
En dan was het zover, woensdag morgen na een stevig ontbijt zijn we vertrokken (7u30) met onze auto (de auto die ik samen met Joachim heb gehuurd voor tijdens ons verblijf in Zuid-Afrika) richting Kaapstad. We hebben de Garden route genomen richting Kaapstad. Het was een heel mooie route die ons een stuk langs de kust heeft geleid, maar vooral door grote oppervlakten en bergen. In het dorpje Riversdale zijn we gestopt en hebben we onze lunch opgegeten. Tijdens het verderzetten van onze tocht richting Kaapstad zijn we voorbij verschillende Townships gereden met shacks (krottenhuizen). In de late avond kwamen we aan bij Clive, de gids die ons de komende dagen zal rondleiden in Kaapstad. Clive gaf mij meteen een zeer aangename indruk. We kregen onmiddellijk een lekker bord voorgeschoteld en kropen daarna in ons bed, want de volgende morgen stond er een spannende en zware dag voor de boeg. Donderdag zijn we om 8u30 vertrokken naar Table mountain (tafelberg). We hebben de berg niet beklommen, maar hebben de de kabellift naar boven genomen. Het weer kan in Kaapstad heel snel veranderen en wanneer er zich mist rond de berg begeeft, kan het heel gevaarlijk zijn om deze berg te beklimmen. Vandaar dat Clive ons niet de berg liet beklimmen. En wat bleek, toen we de kabellift terug naar beneden namen was er plots veel mist aanwezig zoals Clive ons had verteld. We hadden dus geluk dat we het met helder weer hebben kunnen bezichtigen. De tafelberg wordt gezien als een deel van een reeks bergen en is 1 km hoog. Prachtig uitzicht over de zee, de stad, devil’s peak en lions head. Vroeger toen portugezen hier nog waren noemden men het ‘mountain in the sea’. Sinds kort is het een monument geworden en behoort het tot 1 van de 7 natuurwonderen. In de namiddag zijn we Kirstenbosch gaan bezoeken, ook wel de Botanical Gardens genoemd. Ontzettend mooie tuinen met allerlei verschillende planten en bomen. In deze botanische tuinen namen we een brugje die iedereen in ‘Cape Town’ de boomslang noemt. Hier heb ik een t-shirt gekocht, op deze manier zal ik er vaak aan herinnerd worden. Groot constantia was onze volgende stop, het is de oudste wijnplaats in Zuid-Afrika. het gebied ligt er al sinds 1685. Hier hebben we een rondleiding gekregen in de kelders waar de wijn gemaakt en gerijpt wordt. Na de rondleiding kwam er het leukste gedeelte, namelijk het wijnproeven. Het was de eerste keer dat ik op deze manier heb kunnen wijnproeven met de nodige uitleg en de bijhorende chocolade erbij. Zelf vind ik chocolade er niet zo goed bij passen. Na het wijnproeven reden we naar huis waar opnieuw een warme maaltijd op ons stond te wachten. Tijdens onze rit naar huis zijn we gestopt in Fish Hoek (vishoek), de reden dat we hier zijn gestopt was omdat er in de laatste 6 jaar 3 fatale sharkattacks geweest zijn en is 1 man zijn been kwijt geraakt. Toen we op het strand stonden zagen we plots een aantal dolfijnen zwemmen. Dit was een mooie afsluiter van onze eerste prachtige dag in Kaapstad. Vrijdag zijn we terug vroeg vertrokken naar Waterfront, hier hebben we de boot genomen die ons naar het Robbeneiland vaarde. Het bezoek aan Robbeneiland was zeker iets wat ik wilde doen. Na het bezoek aan Robbeneiland was ik toch een beetje teleurgesteld omdat ik er meer van had verwacht. Maar ik ben zeker blij dat ik ernaartoe ben geweest. Rondgeleid worden door een ex-gevangene, die zijn verhalen vertelde aan ons, dat was iets waar ik zeker veel respect voor heb. Terug gearriveerd aan het waterfront. Daar zijn we iets gaan drinken op een terrasje en de plaatselijke winkeltjes gaan bezichtigen. De vele straatmuzikanten was ook opvallend. In de namiddag is Clive ons terug komen ophalen en zijn we via een andere weg naar huis gereden. Zo zijn we onder anderen langs seapoint, Camp’s bay en Long beach gereden. Zaterdag zijn we iets later mogen opstaan en hebben we een rondleiding gekregen in Simon’s Town (hier woont Clive). De volgende activiteit dat op het programma stond waren de Pinguïns. Deze beestjes zijn ontzettend harde levensgenieters, ze zonnen, gaan zwemmen, gaan terug zonnen, slapen een beetje en gaan terug zwemmen.. . Van de Pinguïns zijn we doorgereden naar Cape Point, wat het meest zuidoostelijke punt is van Zuid-Afrika. Hier zijn naar boven gestapt waar een indrukwekkend uitzicht op ons stond te wachten. Vervolgens wandelen we van Cape Point naar Kaap de Goede Hoop, het meest zuidwestelijke punt van Zuid-Afrika. Een supermooie wandeling in het berggebied met immens diepe afgronden in de zee. Hierna hebben we onze route voort naar huis gezet. s’ Avonds aangekomen bij Clive hebben we ons klaargemaakt en zijn we in het Seaforth restaurant iets gaan eten. De volgende dag zijn we terug om 7u30 richting huis vertrokken. Eigenlijk had ik gerust nog wat langer kunnen blijven logeren bij Clive. Zijn huis was heel mooi met een prachtig uitzicht op de zee en de bergen. Ook het eten dat we kregen was heel lekker en de ruimte waar we sliepen was in orde. Een verblijf waar ik zeer positief op terug kijk. Tijdens onze rit naar huis zijn we nog op 2 plaatsen ergens gestopt. Eerst zijn we gestopt in Knysna, waar we iets gegeten hebben en ook zijn we nog gestopt aan de hoogste bungee jump ter wereld (216 meter hoog). Misschien ga ik deze bungee jump nog doen gedurende mijn verblijf in Zuid-Afrika, maar hier kan ik nog even over nadenken. :)
Week 4: 12/10
Onze trip naar Kaapstad was achter de rug. Een nieuwe week stage lopen in Khayalethu stond op het programma. Maandag waren al de jongens terug aanwezig in Khayalethu want de schoolvakantie was gedaan. Dit was mijn eerste contact met al de jongens van Khayalethu. Meteen was er een groot verschil met de weken voordien. Doordat er nu veel meer jongens zijn is het drukker in ‘het huis’. Maandag was dan ook een heel drukke en leuke dag op de stage. Het viel mij vooral op hoe anders het er aantoe ging als in België. Om een voorbeeld te geven was het maandag avond voor dat ze gingen avond eten tijd voor ‘hygiëne’, wat terug te vinden is op het dagelijkse activiteitenbord. Tijdens deze ‘hygiëne’ moesten de kinderen hun nagels knippen en werden hun haren geschoren. Dit vond allemaal plaats in de grote eetkamer. Wat helemaal niet hygiënisch is. Het scheren van de haren deden de jongens bij elkaar, met een handdoek over hun schouders. Ik vond het opvallend hoe verschillend het was met de gewoonten in België. Verder heb ik op maandag samen met Hestie (de mevrouw die aan de receptie zit) met de Bakkie gereden, dat is de auto van Khayalethu waar de kinderen mee van school worden gehaald. Zo kon Hestie zien of ik wel met ‘een’ auto kon rijden en het verantwoordelijk is dat ik de kinderen op woensdag mag gaan ophalen. ‘Natuurlijk’ ben ik op deze test geslaagd. Wat wil zeggen dat ik de jongens voor de komende periode op woensdag mag gaan ophalen van school. Daarnaast heb ik mijn eerste sessie gedaan. Het is de bedoeling dat ik op elke maandag van de week een sessie ga doen met de jongens (6 jongens) die niet naar school gaan (buiten Khayalethu), maar les krijgen in het Khayalethu centrum. Omdat deze jongens niet voldoen aan de eisen die het ‘gewone’ onderwijs hier voorleggen. Zo’n sessie houdt in dat ik samen met de jongens een activiteit doe die ik op voorhand thuis voorbereid. De inhoud van deze activiteit moet ik telkens voorleggen aan mijn stagementor (Mia), op deze manier is Mia op de hoogte van mijn geplande activiteit(en) op maandag. Dinsdag heb ik opnieuw met de Bakkie gereden, maar deze keer ben ik de kinderen ermee gaan ophalen. Normaal moet ik dit doen op woensdag, maar Veerle wist de weg nog niet naar de scholen dus ben ik mee geweest om haar de juiste weg te tonen. Na het ophalen van de kinderen van school heb ik meegeholpen met het eten klaar te maken en daarna zijn Joachim en ik mee gaan voetballen op de binnenkoer. Zowel de jongens als ik vonden het leuk, we hebben samen wel 2 uur gevoetbald. Het is een andere manier om met de jongens een band op te bouwen. De stage verloopt vlotter en vlotter naar mijn aanvoelen en dit is zeker mede dankzij het goede, plezierige contact dat ik heb met de jongens tijdens het voetballen. Hierdoor kom ik dichter bij de jongens te staan en wordt ik op dat moment meer gezien als één van hen en zo voelt het ook aan. Na het voetballen hadden de jongens karate les op de binnenkoer. Het was de eerste keer dat ik een karate les meegemaakt heb in mijn leven. Veel interesse heb ik er niet voor, maar hier zijn de jongens er allemaal heel enthousiast over. Karate is een manier waar ze hun gevoelens en hun gedachten in kwijt kunnen. De karate les was weer een nieuwe, toffe ervaring voor mij. Woensdag was het mijn dag om de jongens te gaan ophalen. Bij aankomst in Khayalethu is het etenstijd en daarna zijn we met heel de groep (al de jongens en al de ‘social workers’) naar een cricket wedstrijd gaan zien. Dit was opnieuw een totaal nieuwe ervaring voor mij. Maar een ervaring die super was! Om al de jongens ontzettend enthousiast, opgewonden te zien toen ze te horen kregen dat ze naar een cricket wedstrijd mochten gaan zien was op zich al geweldig. De cricket wedstrijd zelf was ook heel leuk, tijdens de wedstrijd was er KFC voorzien voor iedereen. KFC is iets wat iedereen hier heel graag eet. Ikzelf ben er niet zo’n fan van. Donderdag heb ik opzoekwerk gedaan voor Mia. Die dag was het heel slecht weer en was er wateroverlast. Normaal was er voorzien dat ik samen met Joachim en de jongens met de fietsen gingen rijden, maar dat is door het wateroverlast niet kunnen doorgaan. Het fietsen met de jongens hebben we uitgesteld naar vrijdag. Vrijdag was het wel mooi weer en was de activiteit een succes. Op zaterdag en zondag ben ik ook stage gaan lopen. Zowel op zaterdag en zondag moesten de jongens een voetbalwedstrijd spelen in Northern Light, een school dichtbij Newton Park (waar ik woon). Deze wedstrijden waren tegen andere scholen. Omdat ik zelf ook voetbal speel was ik heel enthousiast om de jongens te zien voetballen en bij te staan. Maar wat ik niet had verwacht is dat ik zelf ook heb deelgenomen aan de wedstrijden. De jongens vonden het allemaal geweldig dat ik mee deelnam. Het was zelfs zo dat ik hun kapitein moest zijn van de jongens. Dus ik heb dan ook de daarbij horende verplichtingen op mij genomen, zoals bv het begeleiden van de opwarming voor de match. Spijtig genoeg ben ik op zondag tijdens de match zwaar ten val gekomen op mijn schouder. Ik ben dan meteen aan de kant gaan zitten en heft iemand van de jongens mij vervangen op het plein. Ik was er niet gerust in omdat ik mijn arm zeer moeizaam kon bewegen. Daarom is maandag avond een dokter komen kijken naar mijn verwonding. Hieruit stelde de dokter dat mijn schouderblad en de daarbij horende omringende spieren mogelijk zwaar gekneusd zijn. Ik heb het advies gekregen om een week af te wachten en als het daarna niet beter blijkt te zijn, hier foto’s van te laten nemen. Voorlopig ben ik al een schouderbrace en schouderrechthouder gaan halen (om zo mijn schouder en arm rust te geven). Door deel te nemen aan het voetbal dit weekend is het vertrouwen tussen mij en de jongens sterker geworden en is de band alleen maar beter geworden. Een tof weekend heb ik helaas op een minder leuke manier afgesloten. Hopelijk geneest mijn verwonding snel en is het niet al te ernstig. Zaterdag waren we ook nog uitgenodigd bij Peter en Daphney (een familie die net zoals Gorden en Connie studenten in huis neemt die in Port Elizabeth stage komen lopen). Hier hebben we de film, Long walk to freedom gekeken, een film van Nelson Mandela. Een film die heel interessant was, omdat het een autobiografie is van Nelson Mandela, hierdoor ben ik meer te weten gekomen over deze persoon en over de verschillende politieke standpunten van in die tijd in Zuid-Afrika. Nu ben ik meer op de hoogte van de achtergrond van het land.
Week 5: 19/10
Door mijn blessure die ik op zondag 18/10 heb opgelopen was ik deze week niet in de mogelijkheid om op woensdag de kinderen te gaan halen van school met de auto. Door deze blessure was het een week waarin ik voorzichtig moest zijn. Zeker tijdens het omgaan met de kinderen. De jongens spelen graag en gaan fysiek contact niet uit de weg. Daarom was het ook goed dat ik een brace droeg tijdens mijn stage, op deze manier zagen de jongens dat mijn blessure van zondag wel degelijk ernstig is. En gaan ze voorzichtiger zijn. Ik heb deze week al heel hard en vaak gebaald dat ik deze blessure heb opgelopen. Door mijn blessure kan ik niet helemaal doen wat ik wil doen, ben ik beperkt in mijn mogelijkheden. Zowel op de stage maar ook daarbuiten. Zeker in het begin van de week was ik nog heel afhankelijk van anderen. Bijvoorbeeld, het aan en uit doen van mijn brace, het insmeren van een zalf op mijn blessure. Daarnaast stoort het mij ook enorm dat ik niet aan sport kan doen. Sport is belangrijk voor mij, een moment waar ik alles in kwijt kan en mij op mijn manier kan ontspannen. Ik kijk dan ook heel hard uit, naar het moment dat ik terug mijn sport kan beoefenen. Nog even volhouden :). Maandag 19/10 was het vergadering met het personeel van Khayalethu. Hier krijgt ieder individueel de kans om iets bespreekbaar te maken. Verder worden er aandachtspunten besproken en verdere regelingen voor de komende week(en). Daarna heb ik mijn tweede sessie gedaan met de jongens. Tijdens deze sessie heb ik kort de eerste sessie bespreekbaar gemaakt. Daarna een activiteit rond het thema teambuilding. Ik had een touw gespannen tussen 2 bomen op ongeveer een hoogte van 1m 70. De jongens moesten met allemaal aan de andere kant van het touw geraken zonder het touw aan te raken. Hierbij mochten ze uiteraard elkaar helpen en gebruik maken van de 2 bomen waar het touw was aan vast gemaakt. Een conclusie hieruit was dat er veel gebruik gemaakt werd van de bomen. Daarna heb ik met de jongens ‘ballekestamp’ gespeeld. Een spel wat ik vroeger als jongen heel veel heb gespeeld. Ook de jongens vonden het een leuk spel. Tijdens het spel begon het plots hard te regenen, hierdoor hebben we het spel moeten stoppen. De jongens kwamen vragen of we het vrijdag ook konden spelen. Dat doet mij wel plezier dat het een geslaagde activiteit was. maandag heb ik ook meegeholpen met het maken van de lunch. Dinsdag heb ik veel gespeeld met de jongens buiten. Woensdag heb ik in de voormiddag Joachim geholpen met het voorbereiden van zijn sessie en was onze skype sessie met Sven (onze stagementor in België). In de namiddag heb ik Joachim geholpen, was ik zijn assistent tijdens zijn sessie. Omdat ik niet met de Bakkie de kinderen kon gaan halen. In de avond is Ellen langsgekomen en hebben we weer verschillende casussen besproken over onze stage. Tijdens deze contactmomenten met Ellen neem ik de nodige notities die mij helpen bij mijn stage lopen voor de komende periode. Van de bespreking van onze casus wordt er verwacht dat we een reflectie hiervan doorsturen naar Ellen. Op deze manier ziet Ellen wat we eruit leren en waar we dus zeker op moeten letten en de toekomst. Donderdag heb ik geholpen met het maken van de lunch en zijn we in de namiddag mee naar het zwemmen gegaan. Op donderdag mogen de jongens gaan zwemmen in een plaatselijk zwembad. Hier krijgen de jongens zwemles. De jongens zijn heel actief en opgewekt als ze mogen gaan zwemmen. Het was tof om deze activiteit mee te volgen. Om al te jongens blij en enthousiast te zien is altijd leuk. Op vrijdag heb ik wat voor school gewerkt, met de jongens gespeeld en geholpen met het maken van de lunch. ’S avonds waren we uitgenodigd bij Peter en Daphne om een glaasje te komen drinken en wat te praten en te regelen voor komende activiteit(en) (volgende week woensdag gaan we met hen een township bezoeken). In het weekend heb ik weer zaterdag en zondag voor een deel met de jongens van Khayalethu doorgebracht. Zaterdag was het de laatste voetbalwedstrijd, uiteraard heb ik niet kunnen meespelen met mijn blessure. Maar ik was er wel voor de jongens aan te moedigen. Dit vonden ze heel leuk. De match is geëindigd op 3-3. Zondag stond er weer veel op het programma, namelijk om 8 uur ’s morgens zijn ze mij komen oppikken met de bus en zijn we richting strand gereden. Daar vond het ocean running plaats. Maar door de weersomstandigheden is deze niet kunnen doorgaan. Er was te veel wind. Heel spijtig want het iets wat mij hard interesseerde. Zelf vond ik het heel spijtig dat ik het ocean running niet kon meedoen. Maar het is dan uiteindelijk toch niet doorgegaan. Hopelijk gaat deze nog op een ander moment plaatsvinden en kan ik wel deelnemen. In de plaats van het ocean running zijn we met de jongens gaan spelen op het strand en gaan zwemmen. Een tegenslag waar we uiteindelijk toch nog het beste van hebben gemaakt. Iedereen heeft zich heel hard geamuseerd. Het was tof om erbij te zijn en de kleintjes zich zo te zien amuseren in het water. Een boeiende week met een boeiend weekend!
Op maandag avond 21 september is mijn groot avontuur begonnen. Gepakt en gezakt heb ik om 19u15 mijn eerste vlieger genomen richting londen. Daar ben ik overgestapt op een ander vliegtuig die mij naar Johannesburg heeft gevlogen. In Johannesburg moest ik nog eens een laatste keer overstappen om zo uiteindelijk op dinsdag middag heelhuids in Port Elizabeth te arriveren. Hier werd ik aan de luchthaven van Port Elizabeth opgehaald door Gorden. Bij aankomst in Newton Park, King Edward Street 17A, het huis waar ik de komende periode zal verblijven, heeft Connie (de vrouw van Gorden) mij goed ontvangen in haar huis. Vervolgens ben ik die avond vroeg onder de wol gekropen na een lange reis achter de rug en om zo uitgerust te zijn voor de volgende dag. Die volgende dag, woensdag 23 september was meteen mijn eerste dag stage. Na een goed ontbijt bij Connie en Gordon heeft Gorden mij weggebracht naar mijn stageplaats (Khayalethu), samen met Joachim en Veerle. Ook Joachim en Veerle lopen in Khayalethu stage en verblijven in hetzelfde gastgezin als mijzelf. Op mijn eerste stage dag heb ik kennisgemaakt met de mensen in het jongerencentrum Khayalethu. Dit was zeer goed meegevallen. Ook de kinderen die aanwezig waren in khayalethu hebben mij goed ontvangen, dat gaf mij een goed gevoel omdat ik met deze kinderen nog een lange tijd moet samenwerken. Diezelfde dag ben ik mee gereden naar de ‘townships’, hier zijn we een groot deel van de jongens thuis gaan afzetten met de Khayalethu bus (want het is schoolvakantie tot 12 oktober). Dit was meteen een ervaring die een grote indruk heeft achtergelaten, ik heb hier veel gezien en heb hier al veel over nagedacht. ’S avonds is Ellen (supervisor i.v.m. met stage) langsgekomen bij Connie en Gorden thuis en hebben we een eerste contactmoment gehad. Donderdag 24 september was het Heritage day (erfenis dag) in Zuid-Afrika. Op deze dag moet er niet gewerkt worden en ben ik samen met Joachim naar het Strand geweest van Port Elizabeth. Dit was heel goed meegevallen, het is een mooi, groot strand met goede golven voor te surfen. Vrijdag was terug een stage dag en heb ik verschillende reparaties uitgevoerd bij verschillende fietsen. Nadien zijn we met de jongens die tijdens de schoolvakantie in Khayalethu blijven gaan fietsen. Dit was een activiteit die de jongens heel leuk vonden en waar ik meteen veel verantwoordelijkheid kreeg als begeleider. Zaterdag zijn we met diegenen die verblijven bij Connie en Gorden gaan hiken, een wandeltocht in de bergen van 15 km, dit was super, een rustige omgeving met een adembenemend uitzicht wat in groot contrast staat met het drukke leven in de stad. Het hiken ga ik zeker en vast vaker doen omdat het een voor mij een rustgevend, vrij gevoel geeft en je dit combineert met sport. Zondag was het niet zo’n goed weer en ben ik thuis gebleven. ’S avonds zijn we met iedereen gaan uiteten in het plaatselijk restaurant ‘Salt’. Als ik terugblik op mijn eerste week in Port Elizabeth dan is deze goed verlopen en heb ik al ontzettend veel eerste indrukken kunnen opdoen en heb ik veel activiteiten gedaan.
Week 2: 28/09
Omdat het tot 12 oktober schoolvakantie is waren er maar 6 jongens van de normaal 26 jongens aanwezig. Daarom was het een rustige week op Khayalethu. Maandag was het ‘cleaning day’ in Khayalethu, nu de jongens schoolvakantie hebben. De bedden en de gordijnen waren toe aan een wasbeurt. Dinsdag moesten de gordijnen opnieuw opgehangen worden en heb ik samen met Joachim de ramen van het ‘Khayalethu’ huis met nat gekuist. In de tuin van Khayalethu zijn Joachim en ik het gras beginnen maaien. Dit hebben we gedaan met de nodige machines die we hebben gekregen van seasway. Het kromten van het gras was een activiteit die ik heel plezant vond omdat ik veel resultaat zag van mijn geleverde werk en hier dus veel voldoening uithaalde. Op woensdag heeft Gordon ons ’s morgens niet naar Khayalethu gebracht, maar heeft hij ons weggedaan naar een plaatselijke school waar ik een social workers meeting heb bijgewoond. Deze meeting was leuk om eens mee te maken, eens te zien hoe het er aan toe gaat. Hierbij is mij opgevallen dat er aangename, losse sfeer aanwezig is. Daarna ben ik samen met Joachim en Veerle, met Mia (onze stagementor op Khayalethu) op huisbezoek geweest van 2 jongens (broers) uit Khayalethu. Dit huisbezoek was midden in een ‘township’, door het huisbezoek weet ik nu meer over de broers hun achtergrond, wat ik positief vind voor het verder begeleiden van de jongens voor de komende periode. Donderdag heb ik opzoekwerk geleverd over een jongen en dit opzoekwerk verwerkt in de nodige documenten. Vrijdag heb ik voortgedaan met mijn opzoekwerk, wat voor school gewerkt en wat met de jongens gespeeld. In het weekend ben ik naar het strand geweest en wat ontspannen. Voor de rest ben ik nog altijd blij en enthousiast dat ik hier nog een tijdje zit en meer mag ontdekken over het land Zuid Afrika en meer ervaring mag opdoen als welzijnswerker/jeugdprofessionel.
Week 3: 05/09
Week 3 was een week waar ik al een tijdje naar uitzag omdat we op woensdag morgen naar Kaapstad zijn vertrokken tot en met zondag avond. Deze trip naar Kaapstad hebben we gedaan met 4 personen, namelijk met Joachim, Veerle, Elke (Elke is iemand die ook verblijft bij Connie en Gordon) en mijzelf. Maar voor we naar Kaapstad zijn vertrokken heb ik maandag en dinsdag nog stage gelopen. Maandag heb ik mij bezig gehouden met de jongens en heb ik mee geholpen met het eten klaar te maken. Dinsdag heb ik samen met Veerle, Joachim en een paar Khayalethu ‘boys’ een kamer geordend/opgeruimd die vol stond met kleren en ander materiaal. Na het geleverde werk was een een hele opluchting dat het werk gedaan was omdat we hier hard hebben aan gewerkt. Je zag ook aan de jongens dat zij blij waren en fier waren dat de kamer er achteraf zo netjes uitzag. ’S avonds was er nog een contactmoment met Ellen, waar ik mijn nodige voorbereidingen had voor gemaakt. Een casus uitschrijven en een opdracht waar het de bedoeling was dat ik wat meer over mezelf vertelde zodat Ellen wat meer over mijn achtergrond weet.
En dan was het zover, woensdag morgen na een stevig ontbijt zijn we vertrokken (7u30) met onze auto (de auto die ik samen met Joachim heb gehuurd voor tijdens ons verblijf in Zuid-Afrika) richting Kaapstad. We hebben de Garden route genomen richting Kaapstad. Het was een heel mooie route die ons een stuk langs de kust heeft geleid, maar vooral door grote oppervlakten en bergen. In het dorpje Riversdale zijn we gestopt en hebben we onze lunch opgegeten. Tijdens het verderzetten van onze tocht richting Kaapstad zijn we voorbij verschillende Townships gereden met shacks (krottenhuizen). In de late avond kwamen we aan bij Clive, de gids die ons de komende dagen zal rondleiden in Kaapstad. Clive gaf mij meteen een zeer aangename indruk. We kregen onmiddellijk een lekker bord voorgeschoteld en kropen daarna in ons bed, want de volgende morgen stond er een spannende en zware dag voor de boeg. Donderdag zijn we om 8u30 vertrokken naar Table mountain (tafelberg). We hebben de berg niet beklommen, maar hebben de de kabellift naar boven genomen. Het weer kan in Kaapstad heel snel veranderen en wanneer er zich mist rond de berg begeeft, kan het heel gevaarlijk zijn om deze berg te beklimmen. Vandaar dat Clive ons niet de berg liet beklimmen. En wat bleek, toen we de kabellift terug naar beneden namen was er plots veel mist aanwezig zoals Clive ons had verteld. We hadden dus geluk dat we het met helder weer hebben kunnen bezichtigen. De tafelberg wordt gezien als een deel van een reeks bergen en is 1 km hoog. Prachtig uitzicht over de zee, de stad, devil’s peak en lions head. Vroeger toen portugezen hier nog waren noemden men het ‘mountain in the sea’. Sinds kort is het een monument geworden en behoort het tot 1 van de 7 natuurwonderen. In de namiddag zijn we Kirstenbosch gaan bezoeken, ook wel de Botanical Gardens genoemd. Ontzettend mooie tuinen met allerlei verschillende planten en bomen. In deze botanische tuinen namen we een brugje die iedereen in ‘Cape Town’ de boomslang noemt. Hier heb ik een t-shirt gekocht, op deze manier zal ik er vaak aan herinnerd worden. Groot constantia was onze volgende stop, het is de oudste wijnplaats in Zuid-Afrika. het gebied ligt er al sinds 1685. Hier hebben we een rondleiding gekregen in de kelders waar de wijn gemaakt en gerijpt wordt. Na de rondleiding kwam er het leukste gedeelte, namelijk het wijnproeven. Het was de eerste keer dat ik op deze manier heb kunnen wijnproeven met de nodige uitleg en de bijhorende chocolade erbij. Zelf vind ik chocolade er niet zo goed bij passen. Na het wijnproeven reden we naar huis waar opnieuw een warme maaltijd op ons stond te wachten. Tijdens onze rit naar huis zijn we gestopt in Fish Hoek (vishoek), de reden dat we hier zijn gestopt was omdat er in de laatste 6 jaar 3 fatale sharkattacks geweest zijn en is 1 man zijn been kwijt geraakt. Toen we op het strand stonden zagen we plots een aantal dolfijnen zwemmen. Dit was een mooie afsluiter van onze eerste prachtige dag in Kaapstad. Vrijdag zijn we terug vroeg vertrokken naar Waterfront, hier hebben we de boot genomen die ons naar het Robbeneiland vaarde. Het bezoek aan Robbeneiland was zeker iets wat ik wilde doen. Na het bezoek aan Robbeneiland was ik toch een beetje teleurgesteld omdat ik er meer van had verwacht. Maar ik ben zeker blij dat ik ernaartoe ben geweest. Rondgeleid worden door een ex-gevangene, die zijn verhalen vertelde aan ons, dat was iets waar ik zeker veel respect voor heb. Terug gearriveerd aan het waterfront. Daar zijn we iets gaan drinken op een terrasje en de plaatselijke winkeltjes gaan bezichtigen. De vele straatmuzikanten was ook opvallend. In de namiddag is Clive ons terug komen ophalen en zijn we via een andere weg naar huis gereden. Zo zijn we onder anderen langs seapoint, Camp’s bay en Long beach gereden. Zaterdag zijn we iets later mogen opstaan en hebben we een rondleiding gekregen in Simon’s Town (hier woont Clive). De volgende activiteit dat op het programma stond waren de Pinguïns. Deze beestjes zijn ontzettend harde levensgenieters, ze zonnen, gaan zwemmen, gaan terug zonnen, slapen een beetje en gaan terug zwemmen.. . Van de Pinguïns zijn we doorgereden naar Cape Point, wat het meest zuidoostelijke punt is van Zuid-Afrika. Hier zijn naar boven gestapt waar een indrukwekkend uitzicht op ons stond te wachten. Vervolgens wandelen we van Cape Point naar Kaap de Goede Hoop, het meest zuidwestelijke punt van Zuid-Afrika. Een supermooie wandeling in het berggebied met immens diepe afgronden in de zee. Hierna hebben we onze route voort naar huis gezet. s’ Avonds aangekomen bij Clive hebben we ons klaargemaakt en zijn we in het Seaforth restaurant iets gaan eten. De volgende dag zijn we terug om 7u30 richting huis vertrokken. Eigenlijk had ik gerust nog wat langer kunnen blijven logeren bij Clive. Zijn huis was heel mooi met een prachtig uitzicht op de zee en de bergen. Ook het eten dat we kregen was heel lekker en de ruimte waar we sliepen was in orde. Een verblijf waar ik zeer positief op terug kijk. Tijdens onze rit naar huis zijn we nog op 2 plaatsen ergens gestopt. Eerst zijn we gestopt in Knysna, waar we iets gegeten hebben en ook zijn we nog gestopt aan de hoogste bungee jump ter wereld (216 meter hoog). Misschien ga ik deze bungee jump nog doen gedurende mijn verblijf in Zuid-Afrika, maar hier kan ik nog even over nadenken. :)
Week 4: 12/10
Onze trip naar Kaapstad was achter de rug. Een nieuwe week stage lopen in Khayalethu stond op het programma. Maandag waren al de jongens terug aanwezig in Khayalethu want de schoolvakantie was gedaan. Dit was mijn eerste contact met al de jongens van Khayalethu. Meteen was er een groot verschil met de weken voordien. Doordat er nu veel meer jongens zijn is het drukker in ‘het huis’. Maandag was dan ook een heel drukke en leuke dag op de stage. Het viel mij vooral op hoe anders het er aantoe ging als in België. Om een voorbeeld te geven was het maandag avond voor dat ze gingen avond eten tijd voor ‘hygiëne’, wat terug te vinden is op het dagelijkse activiteitenbord. Tijdens deze ‘hygiëne’ moesten de kinderen hun nagels knippen en werden hun haren geschoren. Dit vond allemaal plaats in de grote eetkamer. Wat helemaal niet hygiënisch is. Het scheren van de haren deden de jongens bij elkaar, met een handdoek over hun schouders. Ik vond het opvallend hoe verschillend het was met de gewoonten in België. Verder heb ik op maandag samen met Hestie (de mevrouw die aan de receptie zit) met de Bakkie gereden, dat is de auto van Khayalethu waar de kinderen mee van school worden gehaald. Zo kon Hestie zien of ik wel met ‘een’ auto kon rijden en het verantwoordelijk is dat ik de kinderen op woensdag mag gaan ophalen. ‘Natuurlijk’ ben ik op deze test geslaagd. Wat wil zeggen dat ik de jongens voor de komende periode op woensdag mag gaan ophalen van school. Daarnaast heb ik mijn eerste sessie gedaan. Het is de bedoeling dat ik op elke maandag van de week een sessie ga doen met de jongens (6 jongens) die niet naar school gaan (buiten Khayalethu), maar les krijgen in het Khayalethu centrum. Omdat deze jongens niet voldoen aan de eisen die het ‘gewone’ onderwijs hier voorleggen. Zo’n sessie houdt in dat ik samen met de jongens een activiteit doe die ik op voorhand thuis voorbereid. De inhoud van deze activiteit moet ik telkens voorleggen aan mijn stagementor (Mia), op deze manier is Mia op de hoogte van mijn geplande activiteit(en) op maandag. Dinsdag heb ik opnieuw met de Bakkie gereden, maar deze keer ben ik de kinderen ermee gaan ophalen. Normaal moet ik dit doen op woensdag, maar Veerle wist de weg nog niet naar de scholen dus ben ik mee geweest om haar de juiste weg te tonen. Na het ophalen van de kinderen van school heb ik meegeholpen met het eten klaar te maken en daarna zijn Joachim en ik mee gaan voetballen op de binnenkoer. Zowel de jongens als ik vonden het leuk, we hebben samen wel 2 uur gevoetbald. Het is een andere manier om met de jongens een band op te bouwen. De stage verloopt vlotter en vlotter naar mijn aanvoelen en dit is zeker mede dankzij het goede, plezierige contact dat ik heb met de jongens tijdens het voetballen. Hierdoor kom ik dichter bij de jongens te staan en wordt ik op dat moment meer gezien als één van hen en zo voelt het ook aan. Na het voetballen hadden de jongens karate les op de binnenkoer. Het was de eerste keer dat ik een karate les meegemaakt heb in mijn leven. Veel interesse heb ik er niet voor, maar hier zijn de jongens er allemaal heel enthousiast over. Karate is een manier waar ze hun gevoelens en hun gedachten in kwijt kunnen. De karate les was weer een nieuwe, toffe ervaring voor mij. Woensdag was het mijn dag om de jongens te gaan ophalen. Bij aankomst in Khayalethu is het etenstijd en daarna zijn we met heel de groep (al de jongens en al de ‘social workers’) naar een cricket wedstrijd gaan zien. Dit was opnieuw een totaal nieuwe ervaring voor mij. Maar een ervaring die super was! Om al de jongens ontzettend enthousiast, opgewonden te zien toen ze te horen kregen dat ze naar een cricket wedstrijd mochten gaan zien was op zich al geweldig. De cricket wedstrijd zelf was ook heel leuk, tijdens de wedstrijd was er KFC voorzien voor iedereen. KFC is iets wat iedereen hier heel graag eet. Ikzelf ben er niet zo’n fan van. Donderdag heb ik opzoekwerk gedaan voor Mia. Die dag was het heel slecht weer en was er wateroverlast. Normaal was er voorzien dat ik samen met Joachim en de jongens met de fietsen gingen rijden, maar dat is door het wateroverlast niet kunnen doorgaan. Het fietsen met de jongens hebben we uitgesteld naar vrijdag. Vrijdag was het wel mooi weer en was de activiteit een succes. Op zaterdag en zondag ben ik ook stage gaan lopen. Zowel op zaterdag en zondag moesten de jongens een voetbalwedstrijd spelen in Northern Light, een school dichtbij Newton Park (waar ik woon). Deze wedstrijden waren tegen andere scholen. Omdat ik zelf ook voetbal speel was ik heel enthousiast om de jongens te zien voetballen en bij te staan. Maar wat ik niet had verwacht is dat ik zelf ook heb deelgenomen aan de wedstrijden. De jongens vonden het allemaal geweldig dat ik mee deelnam. Het was zelfs zo dat ik hun kapitein moest zijn van de jongens. Dus ik heb dan ook de daarbij horende verplichtingen op mij genomen, zoals bv het begeleiden van de opwarming voor de match. Spijtig genoeg ben ik op zondag tijdens de match zwaar ten val gekomen op mijn schouder. Ik ben dan meteen aan de kant gaan zitten en heft iemand van de jongens mij vervangen op het plein. Ik was er niet gerust in omdat ik mijn arm zeer moeizaam kon bewegen. Daarom is maandag avond een dokter komen kijken naar mijn verwonding. Hieruit stelde de dokter dat mijn schouderblad en de daarbij horende omringende spieren mogelijk zwaar gekneusd zijn. Ik heb het advies gekregen om een week af te wachten en als het daarna niet beter blijkt te zijn, hier foto’s van te laten nemen. Voorlopig ben ik al een schouderbrace en schouderrechthouder gaan halen (om zo mijn schouder en arm rust te geven). Door deel te nemen aan het voetbal dit weekend is het vertrouwen tussen mij en de jongens sterker geworden en is de band alleen maar beter geworden. Een tof weekend heb ik helaas op een minder leuke manier afgesloten. Hopelijk geneest mijn verwonding snel en is het niet al te ernstig. Zaterdag waren we ook nog uitgenodigd bij Peter en Daphney (een familie die net zoals Gorden en Connie studenten in huis neemt die in Port Elizabeth stage komen lopen). Hier hebben we de film, Long walk to freedom gekeken, een film van Nelson Mandela. Een film die heel interessant was, omdat het een autobiografie is van Nelson Mandela, hierdoor ben ik meer te weten gekomen over deze persoon en over de verschillende politieke standpunten van in die tijd in Zuid-Afrika. Nu ben ik meer op de hoogte van de achtergrond van het land.
Week 5: 19/10
Door mijn blessure die ik op zondag 18/10 heb opgelopen was ik deze week niet in de mogelijkheid om op woensdag de kinderen te gaan halen van school met de auto. Door deze blessure was het een week waarin ik voorzichtig moest zijn. Zeker tijdens het omgaan met de kinderen. De jongens spelen graag en gaan fysiek contact niet uit de weg. Daarom was het ook goed dat ik een brace droeg tijdens mijn stage, op deze manier zagen de jongens dat mijn blessure van zondag wel degelijk ernstig is. En gaan ze voorzichtiger zijn. Ik heb deze week al heel hard en vaak gebaald dat ik deze blessure heb opgelopen. Door mijn blessure kan ik niet helemaal doen wat ik wil doen, ben ik beperkt in mijn mogelijkheden. Zowel op de stage maar ook daarbuiten. Zeker in het begin van de week was ik nog heel afhankelijk van anderen. Bijvoorbeeld, het aan en uit doen van mijn brace, het insmeren van een zalf op mijn blessure. Daarnaast stoort het mij ook enorm dat ik niet aan sport kan doen. Sport is belangrijk voor mij, een moment waar ik alles in kwijt kan en mij op mijn manier kan ontspannen. Ik kijk dan ook heel hard uit, naar het moment dat ik terug mijn sport kan beoefenen. Nog even volhouden :). Maandag 19/10 was het vergadering met het personeel van Khayalethu. Hier krijgt ieder individueel de kans om iets bespreekbaar te maken. Verder worden er aandachtspunten besproken en verdere regelingen voor de komende week(en). Daarna heb ik mijn tweede sessie gedaan met de jongens. Tijdens deze sessie heb ik kort de eerste sessie bespreekbaar gemaakt. Daarna een activiteit rond het thema teambuilding. Ik had een touw gespannen tussen 2 bomen op ongeveer een hoogte van 1m 70. De jongens moesten met allemaal aan de andere kant van het touw geraken zonder het touw aan te raken. Hierbij mochten ze uiteraard elkaar helpen en gebruik maken van de 2 bomen waar het touw was aan vast gemaakt. Een conclusie hieruit was dat er veel gebruik gemaakt werd van de bomen. Daarna heb ik met de jongens ‘ballekestamp’ gespeeld. Een spel wat ik vroeger als jongen heel veel heb gespeeld. Ook de jongens vonden het een leuk spel. Tijdens het spel begon het plots hard te regenen, hierdoor hebben we het spel moeten stoppen. De jongens kwamen vragen of we het vrijdag ook konden spelen. Dat doet mij wel plezier dat het een geslaagde activiteit was. maandag heb ik ook meegeholpen met het maken van de lunch. Dinsdag heb ik veel gespeeld met de jongens buiten. Woensdag heb ik in de voormiddag Joachim geholpen met het voorbereiden van zijn sessie en was onze skype sessie met Sven (onze stagementor in België). In de namiddag heb ik Joachim geholpen, was ik zijn assistent tijdens zijn sessie. Omdat ik niet met de Bakkie de kinderen kon gaan halen. In de avond is Ellen langsgekomen en hebben we weer verschillende casussen besproken over onze stage. Tijdens deze contactmomenten met Ellen neem ik de nodige notities die mij helpen bij mijn stage lopen voor de komende periode. Van de bespreking van onze casus wordt er verwacht dat we een reflectie hiervan doorsturen naar Ellen. Op deze manier ziet Ellen wat we eruit leren en waar we dus zeker op moeten letten en de toekomst. Donderdag heb ik geholpen met het maken van de lunch en zijn we in de namiddag mee naar het zwemmen gegaan. Op donderdag mogen de jongens gaan zwemmen in een plaatselijk zwembad. Hier krijgen de jongens zwemles. De jongens zijn heel actief en opgewekt als ze mogen gaan zwemmen. Het was tof om deze activiteit mee te volgen. Om al te jongens blij en enthousiast te zien is altijd leuk. Op vrijdag heb ik wat voor school gewerkt, met de jongens gespeeld en geholpen met het maken van de lunch. ’S avonds waren we uitgenodigd bij Peter en Daphne om een glaasje te komen drinken en wat te praten en te regelen voor komende activiteit(en) (volgende week woensdag gaan we met hen een township bezoeken). In het weekend heb ik weer zaterdag en zondag voor een deel met de jongens van Khayalethu doorgebracht. Zaterdag was het de laatste voetbalwedstrijd, uiteraard heb ik niet kunnen meespelen met mijn blessure. Maar ik was er wel voor de jongens aan te moedigen. Dit vonden ze heel leuk. De match is geëindigd op 3-3. Zondag stond er weer veel op het programma, namelijk om 8 uur ’s morgens zijn ze mij komen oppikken met de bus en zijn we richting strand gereden. Daar vond het ocean running plaats. Maar door de weersomstandigheden is deze niet kunnen doorgaan. Er was te veel wind. Heel spijtig want het iets wat mij hard interesseerde. Zelf vond ik het heel spijtig dat ik het ocean running niet kon meedoen. Maar het is dan uiteindelijk toch niet doorgegaan. Hopelijk gaat deze nog op een ander moment plaatsvinden en kan ik wel deelnemen. In de plaats van het ocean running zijn we met de jongens gaan spelen op het strand en gaan zwemmen. Een tegenslag waar we uiteindelijk toch nog het beste van hebben gemaakt. Iedereen heeft zich heel hard geamuseerd. Het was tof om erbij te zijn en de kleintjes zich zo te zien amuseren in het water. Een boeiende week met een boeiend weekend!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
